Bir şeyler etrafımı kapladı ve maalesef bugünlerde diğer hayatsal faktörlerimi devam ettirmekte fazlaca güçlük çekiyorum. Yakın zamanda iş konusunda ki baş döndürücü gelişmelerle beraber geleceğin renklerini daha yakından hissetmeye başladım. Dünya turuna dair bir karar verdim ve ileri de mutlaka uzun bir süreci kapsayacak dünya turuna çıkacağım. 6 aylık dünya turunu şimdiden özlediğimi belirtebilirim. Bu aralar her şeyin en önemli zaman diliminde olmam ile yaşadığım ruh durumu arasında önemli bir uçurum var.

Esir alınmış kafesteki bir aslan, elleri bağlı bir savaşçı, gözleri bağlı kaptan ve/veya işte bugün bunlar benim. Mazilerin günümüz, günün geleceğe, geleceğin şu ana etki ettiği yaşamın kıyısında köşesinde bir yerdeyim. Kaç kişi ayrıldı bu limandan, saymadım. Çok zor bu iki kelime.

Gecenin bir yarısıydı, köşede ki ıssız lambadan yararlanan bir kaç kişiden de birisiydi, bugün bir ayrı sessizdi. Sessizliğini ancak sensizliği ile giderebilecek güce ve dermana sahip bir varlık veya işte koşsana yeni yıla. Çok karışık bir gün acaba aylardan hangisi veya bu yine mi 5. mevsim. Sıcak mı soğuk mu? Aşk mı değil mi? Hangi bahardı? Kimindi bu damla?

İş evet bir Tatilpanosu oluşumu bilmiyorum kaç milyon dolarlık bir oluşum veya tamamen vakit kaybı. Gelecek çok karışık karmaşık ve merak duyulası bir durumda. Hangi meslek içerisinde olunacak veya hangi meslek içerisinde olunmayacak bu işte bir merak duyulası bir durum.

Karayiplerde bir ilkbahar ve gerçek yağmur yağar. Elleri daha mı güzel olurdu acaba orada, yağmurda… Gözlerinin rengini görebilir, güneşin içerisinde bir dans. Bugün el ele olan 2 yıl sonradan nedense daha tatlı. 2013 son 3 gününde ben hala ben sen hala sensen, okuyan sen bırak bu kelimenin ucunu ben güneşin içindeyim.

Son başrol oyuncularının tamamladıkları sahneler, giden milyonlarca heba edilmiş dakikalar, akıllan be gökyüzü. Hayatın şu garip günlerinde “köşe”piyesinin 5. vitesinde, onun elleri ne güzeldi. Bu bilinmez durumda onlar, bunlar, şunlar kim olduğu önemli değil, kim olacağı da önemli değil. Ben şu an ki beni seviyor ve yaşadığım şu duygunun salisesini unutulmayacak yerlerde saklıyorum. O bir senaryomda kahraman, bir öykümde kaybeden(kaybedilen)…

Büyük ihtimalle o olmayacak yanımda, 2013 işte bu nedenden seni sevmedim.