6 aya yakın süreçte geçirdiğimiz askerliğimizin son 15 gününe girmiş bulunuyorum. Bu geçen zor 5 aylık süreçte ciddi tecrübeler edindiğimi daha önceki bazı yazılarımda belirtmiştim. Kara Harp Okulu ülkemiz için ne denli önemli bir yer olduğu bilinci ile askerlik yaptığımı belirtebilirim. Nitekim tüm kadroyla yani kadrolu askerlerde bu bilince sahip olduklarını gözlemledim. Kara Harp Okulu için disiplin hususu muhtemelen Türkiye’de temsiliyet makamında olduğunu söylemek zor olmaz. Nitekim komutan yetiştiren bir yerde de farklı bir yapı beklenemezdi. Disiplini ağır bulan arkadaşlarım mutlaka oldu, şahsen bazen bende zorlandığımı söyleyebilirim. Fakat Kıbıs Barış Harekatını bilmeyen veya Kurtuluş Savaşını bilmeyen biri için disiplin yaklaşımları garipsenebilir durumda olması da normaldir diye düşünüyorum.
Ben genelde “Kağıt” üzerinde yazılı olan kurallara bir mantık bulmakta zorlanmadım. Tamam bazılarında bulmakta zorlandım, aslında bir kaç taneydi. Bunlarda kıyıda köşede kalmış ufak bazı uygulamalar olduğunu belirtebilirim. Kara Harp Okulu ilk geldiğimiz zamandan bu yana inanılmaz bir değişim yaşadı. Öncelikle Kara Harp Okulu bünyesinde askerlik yaşayacak arkadaşlar Türkiye’nin başkentine yakışır, gelişmiş dünya askerlerinden geride kalmayan bir askeriye ile karşılaşacaklar. 8 kişilik koğuşlar, her daim duş imkanı, geç saatlere kadar kantin imkanı, önceden belirlenmiş çalışma saatleri; satranç, tavla, masa tenisi, bilardo ve yakın zamanda play station gibi aktivitelerde yine KHO bünyesinde askerlik hizmetini yapan arkadaşları bekliyor.
Okul yönetiminin yapmış olduğu bir çok yeniliği gölgeleyen uygulamalarda maalesef mevcut. Mesela; sabah 7:30 ‘ta başladığım görev değişimi akşam 7:30’ta bitiyor. Yani kendi bölüğümde 7:30’da oluyorum. Yemek yedikten sonra başlayan akşam iştiması abartmıyorum 2 saat sürüyor. 2 saat boyunca kendi koğuşumuzda yani odamızda beklemek zorunda kalıyoruz. Bu “Emniyet Muhafız” bölüğü için mi geçerli yoksa diğer bölükler içinde aynı mı bilmiyorum. Fakat yukarı parağrafta bahsettiğim güzelliklerin bir çoğundan maalesef yararlanmamız mümkün olmuyor. Yine aynı şekilde sevgili dostlarımla az biraz hasbihal etmemizde mümkün olmamakta. Bu durum tüm askerliğimi baştan aşağı etkileyen bir durum gibi karşımızda bekledi, bunu maalesef belirtmeden geçemeyeceğim.
15 gün sonra kendi çalışmalarımıza döndüğüm, kendi hayatımı yaşamaya başladığım zaman daha az sitemkar ve daha fazla çalışkan olacağıma kesin gözüyle bakıyorum. Askerliğin katmış olduğu olumlu bir çok özellik oldu, bunların başında çok değerli kader birliği yaptığım arkadaşlarımla tanışmam diyebilirim. Yine kendi hayatımda hiç karşılaşmadığım tarz gruplarıyla da askerlik vesilesiyle karşılaştık, bu arkadaşlarında duygu ve düşüncelerini anlama fırsatı edindim. Hayatımın geri kalanında alıntı yapacağım, örnekler vereceğim süreçler Emniyet Muhafız Bölüğü içerisinde yaşandı.
Kara Harp Okulu, Ankara’da veya İstanbul’da karşılaşamayacağım bazı manzaraları da görme fırsatı sundu. Bir kaç defa elimi fotoğraf makineme atacak gibi hissettiğimi söleyebilirim. Sivil hayatta da en çok özlediğim eylemse yine fotoğraf çekimlerim oldu gibi duruyor. Sanırım haftalarca sürecek bir yolculuğu hak ettim. Kendimi askerlik sonrasında haylice şımartmak arzusundayım.
Askerliğimin son 15 gününde veda anlarımızın başladığı görünmekte. Yine de insan son dakikaya kadar benliğine işlemiş askerliğin biteceğini düşünemiyor veya hissedemiyor. Askerlik Türk insanının hepsini etkileyen bir durum olduğu için bu konu da askerlik sonrası içinde uzun uzadıya yazmayı düşündüğüm bir çok konu mevcut. Başlık başlık konuları bir köşeye yazdım bekliyor. Askerliğimiz sonrası yeterli vakti edindiğimizde bir süre bu konuda bir “kaynak temelli” yazılar serisini uygun yerlerde yazmayı düşünüyor. Nitekim bu yazıları düşünerek geçirdiğim bir askerliğim olduğunu da söylemeliyim.
15 gün sonra yanınızda.
Neşeli Zamanlar Dileğiyle.