Hayatın Ortasında Bir Yerde

Biraz önce Kızlar ve Erkekler isminde komik olmayan romantik bir film izledim. Aslında filmde izledigim tek şey vardı ki oda başrol bayan oyuncuydu. Film izlemek benim bazı şeyleri anlamamı daha da kolaylaştırdıgını söyleyebilirim. Film genel olarak güzel olmasada bir kaç güzel felsefede vardı. Bu zamana kadar duygularımı kontrol veya açılarımı azaltmak için söyledim dogru inanı beklemek kuramı belkide yanlıştı. Filmde de dedikleri gibi aslında dogru insan diye bir şeyin olmamasıydı. Yani karşına öyle birisi çıkacak ki seni senden daha iyi tanıyacak ve her dedigini yapacak bunun gibi şeyler mi dogru insanı belirliyecek.

Aslında kısa ve çok kısa bir süreye kadar üzülüyordum. Fakat o filmde ki bayan oyuncunun beni etkilemesi ve filmde devamlı birilerinin barışıyor ayrılıyor ve kavuşuyor olması beni rahatlattı. Yaşadıgımız dönem ahir zamanda erkekler ve bayanlar daha yakın olmuş durumda ve bu devrin icadı flört gibi şeylerde var. Ben yaşadıgım dönemin insanı olmadıgını hep düşünmüşümdür belki de bu dogrudur.

İnternet olmasaydı hayat ne güzel olurdu, kim icat etti ki bu interneti? Tamamen bırakıp kendimi kitaplara adamak istiyorum, daha edebi şeyler 3 tane hedefim var. Birisi senaryo, diğer öykü ve birde şiir kitabıydı. Bunları yapmak için aslında ilk önce o vasfa bürünmem gerekir, yani bakış acımı degiştirmem gerekir. (bir sigara yakar) Sonsuz güç isminde ki kitap en son yarım bıraktıgım kitap aslında ve bu kitabı bitirmem gerekiyor. Okudugum yere kadar yazarın begendigim en iyi teorisi dünyanın en büyük yeteneginin düşündüklerini yapabilmesi oldugunu söylemesiydi. Bu kitap Ankara AŞTİ’de almıştım ve İstanbul’a çıkacaktım yanımada birisi oturmuştu, elinde de bir kitap. Kendisi radyolarda djlik yapan bir şiir yazarıymış. Sanırım bana İstanbul’a gidene kadar şiir okudu. (:

Aslında güzel günlerin gelecegine umudum çok yüksek. O kadar yüksek ki dayanılamaz açılara karşı direnmemin tek odak noktası o diyebilirim. Dünya’da ki her insanın farklı özellikleri var bunu kuşkusuz herkes kabul ediyor. Her insanın artı ve eksi yönlerinden bahsedebiliriz. Benimde eksi yönüm bir çok haraketimde kendimi karşı tarafın yerine koymak ve olaylara onun gözüyle bakmak oldugunu söyleyebilirim. Fakat bu kadarı benim eksi yönümün eksi olması için yeterli olmuyor. Karşı tarafın yerine koyuyor ve olaylara duygusal yorumlarda bulunuyor. Bazı insanlara bakıyorum çok acımasızlar benim neden böyle birisi olmadıgını hep düşünmüşümdür. Yaratılış fıtratı işte kim ne diyebilir ki…

Gazze’de ki olaylar hepiniz kadar benide üzüyor. Oralar bize tarihimizden emanetler olması olaya çok daha farklı bir boyut katıyor. Bir kaç gündür kendi nefsi açılarıma düşmüş olmam Gazze olaylarına az duyarsız kalmama sebep verdi fakat bu gün detaylıca baktım her haberi okudum ve çok duygulandım. Bu coca cola gibi ürünleri aslında kullanmamamız lazım bu zamana kadar pek fazla dikkat etmiyordum fakat şimdi “yahudi malları” diye aratıp hangi ürünler varsa onları bir daha kullanmamak için çok dikkat edecem. Hatta bir otobüs bileti alırken hangi colayı dagıttıklarını soracak kadar duyarlı olabilirim veya bir cafede cola istedigimde coca cola getiriyorlarsa bir daha oraya gitmemek gibi.

Ben biliyorum ki ülkemizin yeni nesli o dünya lideri olma şuurunu kaybetmiş durumda. Bilmezler ki kendilerinden önce bu topraklarda yaşayan 2 medeniyette dünyaya hükmetmişler, titretmişler. Biraz derin konular sanırım ve karnımda bir kaç gündür girmiş oldugum sitresten dolayı hayli agrıyor. Sanırım ben hasta birisiyim.

Hayatın gerçektende ortasında bir yerlerdeyim. Maalesef her şey renklerini soldurmuş durumda. Renk ve tad almakta zorlanıyor kendimi kasıyorum. Ödemem gereken Kredi Kartı borçu ve söz verdigim İstanbul’a yolculugum var. Belki de bunların hiç birisi ile ugraşmayıp kendimi oldugu gibi inzivaya çekmem gerekir. Aslında şu an düşündükçe, düşüncelerimin arasında gezdikçe bazı şeyler renklerini belli ediyor.

Gerçek aşk yani dogru kişi olayları vasvatası artık bana çok çoçuk geliyor. Aslında şu bir gerçek en büyük aşk İlahi Aşk olması. Takvayı artırmak kadar güzel ne olabilir ki şu dünyada. Hangi mertebe-i kudsiye bir takva kadar degerli olabilir.

ve en sonunda biter buraya kadar çok az bir insan okuduguna eminim niye yazdıgımı da bilmiyorum.

ve gerçek bir saçmalık.